Skip to main content
search
0

Dit is GEEN zwangerschapsecho, maar een foto van een eigenwijs eitje die keer op keer mijn IVF poging verpest. En daar ben ik even helemaal klaar mee!

Een onbeantwoord verlangen

Afgelopen jaar was voor mij intens. Eigenlijk nog steeds, want terwijl ik dit schrijf rollen de tranen weer over mijn wangen. Ik werk namelijk keihard om mijn dromen na te jagen, maar de enige droom die maar niet wil uitkomen is een mini-me waar ik onvoorwaardelijk van zal houden en elke dag wil overladen met liefdevolle knuffels. Het is een onbeantwoord verlangen wat ik niet kan sturen en daardoor voel ik mij soms machteloos, verdrietig en onzeker.

Mijn wens

Nooit gedacht dat ik hulp zou krijgen van de wetenschap om zwanger te worden. Mijn wens was altijd om voor mijn 30ste in verwachting te raken door de gepassioneerde liefdesdaad tussen twee mensen die ontiegelijk veel van elkaar houden. Inmiddels ben ik bijna 35 jaar, is mijn foef aangeraakt door een heel elftal van artsen en is mijn lovestory om samen een baby te maken een multidisciplinaire activiteit geworden.

Op een gegeven moment voelt het alsof IVF je leven gaat beheersen met al die ziekenhuisafspraken, hormonen die in je lichaam worden gepompt en de teleurstellingen die je mentaal opbreken.

Hoopvol

Ondanks dat ik angstig was voor wat mijn lichaam te verduren zou krijgen tijdens dit IVF avontuur, waren mijn vriend en ik hoopvol. Volgens de artsen zag het er zeer gunstig uit. Helaas volgde er teleurstelling op teleurstelling en zijn we na een jaar nog steeds in fase 1 van onze eerste IVF poging. Dat het al mis zou gaan in de hormonale behandeling voor eicelrijping hadden wij niet verwacht. En blijkbaar de artsen ook niet. Het is niet uitzonderlijk dat het misgaat, maar wel als het nog een keer gebeurd en nog een keer en nog keer.

Lockdown

Er was één moment in het traject dat mijn eileiders er wel zin in hadden. Dat was op maandag 16 maart 2020. De dag die de geschiedenisboeken in gaat vanwege de intelligente lockdown. Zoals voor iedereen was dit ook voor mij een treurige situatie. Die week heb ik mijzelf behoorlijk zielig gevonden en zijn er heel wat tranen gevloeid.

What happened?

  • Ons IVF traject werd stil gezet
  • Mijn Foodspot die ik begon op 1 maart mocht alweer de deuren sluiten
  • Geen bezoek op mijn verjaardag terwijl ik het super leuk vind om mijn verjaardag te vieren
  • Het besef dat ik 34 jaar was geworden en dat ik voor mijn 35ste nog geen klein wondertje zou hebben.
En de kers op de taart…

Ik werd de gehele lockdown mantelzorger van een familielid voor 2-3 dagen in de week. Om een lang verhaal kort te maken: er waren veel zware momenten. Maar gelukkig scheen de zon, heb ik nieuwe hobby’s ontdekt en bestaat er internetshoppen. Dus geen zorgen, ik ben deze periode uiteindelijk toch doorgekomen.

Opnieuw teleurstelling

Bovendien stonden wij boven aan de rij om ons weer in het IVF avontuur te storten na deze lockdown. Alleen dit keer mocht mijn vriend mijn handje niet vasthouden tijdens de fertiliteit-afspraken. Dus ik was wel een beetje huiverig voor de mogelijke punctie waar zij een lading gerijpte eicellen uit mij zouden zuigen. De gedachten dat ik deze ingreep alleen zou moeten trotseren duurde niet lang. Want je raadt het al… er volgde weer teleurstelling op teleurstelling.

IVF-sabbatical

De hormonen (decapteptyl en lucrin) blijken allebei apart niet sterk genoeg voor mij te zijn. Voor het idee om hier een hormonencocktail van te maken heb ik bedankt. Op een gegeven moment voelt het alsof IVF je leven gaat beheersen met al die ziekenhuisafspraken, hormonen die in je lichaam worden gepompt en de teleurstellingen die je mentaal opbreken. Er is voorlopig even genoeg gerammeld aan mijn eierstokken.

Het is tijd voor een IVF-sabbatical. Natuurlijk wil ik dolgraag een kind. Maar ik kies ervoor om mij niet te laten meeslepen in deze opeenstapeling van teleurstellingen. Ik heb een hoop leuke uitdagingen die staan te springen om mijn aandacht. Zolang mijn vriend (mijn grote liefde) en ik maar bij elkaar zijn, maak ik mij geen zorgen om de toekomst. #samensterk

Liefs,

Jane

Week van de vruchtbaarheid

Van 2 tot 8 november is het de week van de vruchtbaarheid. Vruchtbaarheidsproblemen en ongewenste kinderloosheid krijgen deze week extra de aandacht. Ga naar de website van Freya voor meer informatie en ervaringsverhalen.

Laat een reactie achter